درود
من گراهام پریست ام، فیلسوف و گویایی‌دان استرالیایی.
من اکنون در دانشگاه سیتی نیویورک کار می‌کنم
و این نخستین بخش از چند ویدیوی کوتاه درباره‌ی گویایی است.
و در این دیدار می‌خواهم درباره‌ی گویایی سخن گویم، زیرا گمان می‌کنم که بسیاری از مردم در این باره به روشنی سخن نمی‌گویند و بنابراین می‌خواهم در این ویدیو روشنگری کنم.
باید گفت که واژه گویایی [=منطق] اغلب در راههای گوناگونی به کار می‌رود، اگر به کسی بگویم که شما غیرمنطقی هستید چیزی بیش از این معنا را نمی‌دهد که شما نابِخرد هستید، ولی در فلسفه، فیلسوفان از این واژه در معنایی بسیار تنگتر، معنایی بسیار دقیق‌تر بهره می‌گیرند. حتا در فلسفه نیز از واژه‌ی گویایی در راههای گوناگونی استفاده می‌شود و شما باید با ریزبینی ببینید که منظور هرکسی از سخن‌گفتن درباره گویایی چیست.

این بگومگو چه اندازه خوب است؟ به معنایی، بگومگوی وحشتناکی است چون هرکسی جدای از شوخی می‌داند که تورنتو پایتخت ایالات متحده نیست، حتا در ایالات متحده نیز نیست.
بنابراین پیشگذارده‌‌ی این بگومگو که تورنتو پایتخت ایالات متحده است کاملا نادرست است، از این رو بگومگوی خوبی نیست.
هرچند اگر پیشگذارده‌های این بگومگو درست بودند همانا برآیند به دنبال می‌آمد.
خب، در یک وضعیت فرضی که تورنتو پایتخت ایالات متحده بود و هواپیما در تورنتو فرود می‌آمد، آنگاه هواپیما در ایالات متحده فرود می‌آمد.
سناریوی فرضی بسیار هیجان انگیز امروز این است که، پس از انقلاب آمریکا، ایالات متحده به کانادا حمله و آنرا تسخیر کند (اُنتاریو بخشی از کانادا در شمال شرقی مرز ایالات متحده است) و پایتخت را به تورنتو که در انتاریو است انتقال دهد. در این وضعیت فرضی که تورنتو پایتخت ایالات متحده است و اگر هواپیما در تورنتو فرود آید، ما در ایالات متحده فرود می‌آییم. بنابراین در این وضعیت فرضی که پیشگذارده‌های آن راستگو اند، برآیند نیز راستگو خواهد بود.
این بگومگو هنوز پایمند است.
خب،
گویایی‌دانان نگران این نیستند که آیا پیشگذارده‌های بگومگوهای آنها راست است یا دروغ، این کار کس دیگری است، حقوقدان، ریاضیدان و جغرافیدان.

پیشگذارده‌ها اینجا واقعا پایه بسیار خوبی برای برآیند فراهم می‌آورند، زمانی که ابرهای تیره جمع می‌شوند، معمولا باران می‌بارد، ولی توجه داشته باشید که اگرچه پیشگذارده‌ها راست هستند، ولی می‌تواند برآیند راست نباشد. زیرا گاهی ابرهای باران‌زا جمع می‌شوند و باران نمی‌بارد زیرا باد ابرها را پراکنده می‌کند، بنابراین این نسبت به مثال دزد بسیار متفاوت است.
در مثال دزد اگر پیشگذارده‌ها راست باشند، برآیند باید راست باشد.
در حالی که در این مورد حتا اگر پیشگذارده‌ها پایه خوبی برای برآیند فراهم کنند، آنها می‌توانند راست باشند و برآیند دروغ.
بنابراین، این به ما تمایز مهمی می‌دهد میان

این بگومگوی ناامیدکننده با استانداردهای هر کسی است، این یک بگومگوی بد هم از نظر فروهازشی و هم از نظر درهازشی است، بنابراین این با بگومگوهای خوب سراسر در تضاد است.
پایمندی فروهازشی و پایمندی درهازشی در درازای تاریخ فلسفه غرب مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، باید گفت که انرژی بیشتری برای واکاوی یا پایمندی فروهازشی صرف شده است تا پایمندی درهازشی، زیرا فیلسوفان به طور کلی با چیزهایی مانند ریاضیات پیوند نزدیک داشته‌اند که در آن فروهازش نقش محوری را بازی می‌کند تا حقوق که درهازش نقش محوری‌تری دارد.
با این حال، هم پایمندی فروهازشی و هم پایمندی درهازشی بطور گسترده مورد بررسی قرار گرفته‌اند و من قصد دارم در دیگر سخنرانی‌ها روی پایمندی فروهازشی تمرکز کنم که بیشتر برای این است که راحت‌تر می‌توانید آنرا بفهمید و کارهای بیشتری در واکاوی آن انجام شده است.
سه دوره مهم در تاریخ گویایی غرب وجود داشته است، دوره‌ی یکم در یونان باستان با کسانی مانند ارستو، دوره‌ی دوم در دانشگاههای بزرگ سده‌های میانی [=قرون وسطی] اروپا مانند پاریس و آکسفورد بود و سومین دوره‌ی مهم در آغازه‌ی سده بیستم آغاز می‌شود. برای واکاوی آن از روش‌های ریاضی برای پایمندی فروهازشی استفاده شد و در این سه دوره‌ی مهم نظریه‌های متفاوتی از پایمندی توسط گویایی‌دانان ارائه شده است و در سخنرانی های سپسین در این مجموعه برخی از آنها را بررسی خواهیم کرد.
با این وجود، امروز تنها چیزی که من در این سخنرانی به شما گفتم این است که گویایی درباره‌ی پایمندی است، درباره اینکه چه چیزی در پی چه چیزی می‌آید. هنگامی که پیشگذارده‌های یک بگومگو براستی پایه خوبی برای برآیند بگومگو هستند با همه‌ی این پیشگذارده‌های راست ما تنها به آنچه برآیند نتیجه می‌دهد علاقمندیم.
و ما در سخنرانی های آینده به این موضوع دقیق‌تر نگاه می‌کنیم.